این یک سوال است که در چند روز گذشته با آن از سوی دوستانم بمباران شده‌ام.

۱- آیا با حجت‌الاسلام کدیور مشکلی دارم؟

نه. ایشان را خیلی هم دوست دارم. اما وقتی سخنان «زراندود» می‌زند، باید به یادش آورد که اینجا جمهوری اسلامی نیست و سکوت در برابر آخوند جماعت گناهی است کبیره! حرف‌های طرفداران ولایت فقیه را هم زیادی دوست دارم! وگرنه خودشان خیلی آقا هستند.

۲- آیا با عطا مهاجرانی مشکلی دارم؟

به هیچ وجه! سال‌ها پیش که او وزیر بود و ما هم روزنامه‌نگار، هر از وقتی زیارتش می‌کردم و سلام علیکی داشتیم، کتاب‌هایش را داشتم که متاسفانه با خودم نیاوردم. اما به عنوان روزنامه‌نگار، فکر می‌کنم وظیفه من و حتی همه همکارانی که حتی ماهانه از او مبلغی بابت کار قلمی شان، مزد دریافت می‌کنند، این است که سخت‌گیرانه با او برخورد کنیم و او را به پاسخ‌گویی واداریم، بابت بسیاری مسائل. اینها شخصی نیست. هفته پیش، فاطمه حقیقت‌جو از من می‌پرسید آیا با مهاجرانی و کدیور مشکل داشته‌ام، گفتم نه... البته تنها مشکلی که شاید باشد این است که مهاجرانی با خواهر کدیور ارتباط دارد. همین! خب زن و شوهرند دیگر!

البته دارم کارتونی از مهاجرانی می‌کشم که حتما خودش هم خوشش خواهد آمد.

۳- با ابراهیم نبوی؟

نه! او حتی به صدای آمریکا گفت که من مشکل شخصی دارد، اما با آنکه هزار دلیل دارم که از او دلخور باشم، ولی نیستم. قرارگیری او در مجموعه‌ها و یا گروه‌هایی که منتقدشان هستم، به ایجاد این سو تفاهم کمک می‌کند. البته طرح اسب تروا اگر کار هر فرد دیگری هم بود، همانی می‌کردم که تا الان کرده‌ام، اما اگر ناراحت شده، من شرمنده‌ام.

۴- با سید محمد خاتمی، کروبی، خمینی؟

نه! خاتمی جزو مهربان‌ترین انسان‌هایی بوده که دیده‌ام. اما در جایگاه حقوقی حرف‌هایی می‌زند، و کارهایی نمی‌کند!!! که نوازشش لازم است. کروبی را به خاطر مواضعش می‌ستایم، اما این آلزایمر سیاسی‌اش را اگر دوا نکند، اندکی تنبیه لازم دارد! خمینی؟ مگر کسی هم می‌تواند مشکل شخصی با یک دیکتاتور دگم مذهبی داشته باشد؟

...

نه. با خیلی‌ها درگیری آنلاین داشته‌ام، که یکی الان در زندان رژیم است، برخی دیگر همراه محبوس کنندگان شده‌اند گویا...اما با کسی مشکل شخصی ندارم. حتی اگر جایی کسی خواست حال مرا بگیرد، یا در می‌گذرم، یا حالی به او می‌دهم و ماجرا را تمام می‌کنم.

Labels: مشکلی شخصی، کدیور، مهاجرانی، نبوی، خاتمی