یادداشت‌های نیک آهنگ

انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانههای مشابه، حرام است

Saturday, June 20, 2009

حالم بد است

الان از دو گفتگوی تلویزیونی می‌آیم. گفتگوها خوب پیش رفت، ولی وقتی رسیدم مرکز شهر تورنتو و خواستم ایمیل‌هایم را چک کنم، ویدیوی جان دادن یک دختر در خیابان‌های تهران دیدم.

...

مدت‌ها بود کسی را نفرین نکرده بودم.

همانجا زار می‌زدم...

...

الان برگشتم خانه، دوباره عکسش را دیدم...

خون هیچکس رنگین‌تر از دیگری نیست، اما مظلومیت و معصومیت دختری به نام ندا را هرگز فراموش نخواهم کرد.

مسوولیت مرگ ندا و دیگر کسانی که ندایت آزادی‌خواهی‌شان همه جا شنیده می‌شود با کیست؟ با فرافکن اعظم!

Labels: دختری به نام ندا