بدون شک، بخت میرحسین برای پیروزی کم نیست، اما تفسیرها و سخنان جماعت را که میشنوی و میخوانی، متوجه میشوی که یک نگرانیهای ویژهای در میان متفکران قوم وجود دارد.
وقتی حجاریان نقش بیبیسی و صدای آمریکا را به نفع احمدینژاد ارزیابی میکند، باید اندکی به هوش بود:
با بچههای سبزپوش داخل هم که گفتگو میکنی، بعضا برداشتهای اینچنین دارند.
وبلاگ محمد آقازاده را هم که میدیدم تا حدی چنین نظری داشت.
امروز تصادفا میزگرد بیبیسی در مورد انتخابات را می دیدم. به نظرم به عنوان یک معیار سنجش، میشد گفت که حجاریان دچار افول ذهنی شدیدی شده. البته برنامههای دیگر را هم دیدهام و به نظرم تبلیغ به نفع کسی نبود.
بعضی وقتها که تحلیلهایی کاندیدا پسند منتشر نمیشود، اطرافیان کاندیدا بنا را بر «دشمن» فرض کردن رسانه میگذارند. همان توهمی که در این سالها روی اعصاب همه ما رژه رفته.
Labels: انتخابات، رسانه