یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Saturday, May 23, 2009
چرا کاندیداها از اوباما یاد نمی‌گیرند


میرحسین به گواه دوستان سیاسی چندان اهل دیالوگ نیست و ظاهرا و دوست دارد متکلم وحده باشد.

اما دیدن نخستین برنامه تلویزیونی‌اش مرا متوجه این نکته کرد که چقدر ما از وجود آدم‌هایی در حد اوباما که هم سخنورند و هم می‌دانند در مدتی کم چگونه می‌توان با مخاطبان طوری حرف زد که میزان همدلی افزایش یابد کم داریم.

الان در روزگار یوتیوب، می‌توان بسیاری از گفتگوهای یک طرفه را دید و درس گرفت. 

تُن صدای میرحسین جذاب نبود. نمی‌شود از او خواست یک شبه عوض شود، اما می‌توان آموزشش داد.

برای من چندان مشخص نبود که برای رضای کردن قشرهای مختلف و بخصوص اکثریت خاموش چه بحث موثر و ویژه‌ای کرد که من متوجه آن نشدم؟

احتمالا دیگر کاندیداها هم معجزه نمی‌کنند، اما برنامه دیروز لا‌اقل مرا جذب نکرد.

با مزه این بود که دیروز فقط خواستم ببینم چه می‌گوید تا برای کاریکاتور و برنامه رادیویی‌ام استفاده کنم و نمی‌خواستم با دید پوز-زنی به جزئیات توجه کنم.

میرحسین گرچه نمی‌توانست در زمانی کوتاه همه چیز را بازگوید، اما اصرارش بر مطرح کردن "امام" نشان می‌دهد که بسیاری از معیارهایش چیست.

کلی‌گویی چندان به نفع کاندیدا نیست و عملا به نفع رقبا تمام می‌شود. من مانده‌ام جماعت صدا و سیمایی چه چیزی را می‌خواسته‌اند سانسور کنند؟

توجه به اقتصاد اتفاقا اهمیت زیادی دارد و برای مردم جذاب است، اما چرا میرحسین در باره آزادی که اتفاقا دومین محور شعار انقلاب بود چیزی نگفت؟

امروز با بدجنسی فیلم را دوباره نگاه خواهم کرد. مطمئنا سوژه فراوان دارد!

Labels:

نوشته شده در 8:10 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|