ای دارندگان عقل​های مشعشع!

بعضی از دوستان هی کامنت می​گذارند که تو می​خواهی به خاتمی رای بدهی و ....

لطفا بروید پیش روانکاو. مشکل دارید!

من انتخابات را تحریم نمی​کنم. اما به رای خودم احترام می​گذارم و حرام کسانی نمی​کنم که لیاقتش را ندارند. اما این رای من است، نه رای شما. از نظر شما ممکن است هر کسی لایق باشد.

اما بحث وبلاگی من چیز دیگری است!

جوانانی که دسترسی به کاندیداهای دو طرف دارند، چرا از آنها نمی​خواهند به روز شوند؟

بحث اصلی من با اصلاح​طلبان است البته:

شک نکنید که یکی از بی استعدادترین مجموعه​های سیاسی، همین جبهه مشارکت است. جبهه​ای که نتواند در دوران قدرت، عضوگیری وسیع برای ارسال خبرنامه بکند، برای لای جرز خوب است. جبهه​ای که برای خودش چند میلیون رای ثابت در نظر می​گیرد اما نمی داند چه کسانی هستند و روی آنها سرمایه گذاری نمی​کند.


کارگزارانی​ها هم که تکلیف​شان مشخص است.

سازمان مجاهدین انقلاب هم که سر و ته​اش را جمع بزنی سوار یک فولکس قورباغه​ای بشوند، پر شده.

نهضت آزادی هم که جماعتی پیر و پاتال که غم پروستات مهم​ترین عامل انسداد سیاسی​​شان است.

حالا خیال می​کنید این گروه​های فزرتکی می​توانند مملکت را نجات دهند؟


از طرف دیگر، اینقدر می​فهمم که کاندیدا بدون برنامه فقط لولوی سر خرمن است. علمش می​کنند برای ترساندن طرف مقابل. این چه انتخابات مسخره​ای است که طرف فقط می​خواهد رئیس جمهوری شود بدون اینکه بداند می​خواهد به چه هدفی برسد؟ برای رسیدن به هدف چه ابزاری دارد، و برای بهره گیری از ابزار چه برنامه​ای ارائه کرده؟

حداقل کاری که من می​توانم بکنم، بالاتر بردن انتظار کسانی است که داخل گود هستند. اینکه به هر چیزی راضی نباشند. باید از سیاسیون سوال کرد. سیاست در ایران از عدم شفافیت رنج می​برد. من چند سال با اصلاح​طلبان در روزنامه​های مختلف کار کرده​ام. خنده​تان می​گیرد اگر بگویم شفافیتی که ما در حوزه هنری و هفته​نامه مهر داشتیم، صدها بار بیشتر از صبح امروز و بهار و الباقی بود.

عدم شفافیت در پیران سیاست ما نهادینه شده.

البته شفافیت هزینه هم دارد، اما وقتی شفاف نیستید ادعای بیخودی نکنید.

فکر می​کنید کسانی که در دو دهه شصت و هفتاد در ایران مسوولیتی داشته​اند می​توانند از تجربیاتشان در شفافیت دفاع کنند؟ همینکه طرف دهان باز کند، صدها سوال از مسائل پنهان شده در حوزه مسوولیتش از زمین و زمان بر سرش می​بارد.

Labels: من رای نمی​دهم