یادداشت‌های نیک آهنگ

انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانههای مشابه، حرام است

Monday, October 13, 2008

به یاد بدیع کوثر

دور از دیار یار در این غربت، می‌میرم آخر از غم تنهایی

بدیع‌الله کوثر، پسر عمه پدرم بود و شوهر عمه‌ام. وقتی در بیمارستانی در لندن مرد، پدرم این شعر بدیع را با اشک خواند. دی ماه ۱۳۵۷ بود.

نمی‌دانم، هر وقت هنرمندی این طرف دنیا می‌میرد، یاد آن آن شب زمستانی می‌افتم.

Labels: محصص