یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Thursday, May 29, 2008
فرهنگ کار در اين سر دنيا
چند روز پيش نوشته بودم که بچه​ها از نوجوانی کار کردن را تجربه می​کنند. امروز با يکی از همکارانم در همين باره حرف می زدم. می​گفت کار از دوران مدرسه هم سابقه کار می​شود، هم مفت-خور بار نمی​آيی. می​گفت بچه​هايی که با پول خودشان هزينه دانشگاه و درس را می​دهند، روز به روز بيشتر می​شوند، ما تازگی​ها با افزايش هزينه​هاين زندگي، بعضی​ها زرنگ شده​اند و ديرتر از خانه پدر و مادرشان می زنند بيرون!

مثالی زد در باره دختر يکی از دوستان خانوادگی​شان که پدر خانواده ميليونر است و مدير يکی از بانک​های بزرگ کانادا، اما دختر از ۱۴ سالگی هم کارهای داوطلبانه کرده، در دبيرستان، تابستان​ها در قهوه​خانه بوده و در دوران دانشجويی هم گارسون بوده. الان هم فوق ليساسن مديرتش را دارد می​گيرد و احتمالا در يکی از بانک​ها و موسسات مالی مشغول به کار خواهد شد، بدون استفاده از نفوذ پدرش.

البته مثال زياد است و استثنا هم فراوان​تر، اما ماجرای اصلی اين است که در ايران، کار برای خيلی​ها عيب است. پول مفت البته آدم را بدعادت می​کند، عين پول نفت که ملتی را خراب کرده. ما تا زمانی که وابسته به پول نفتی هستيم که دولت در اختيارمان می گذارد، و تا زمانی که فرهنگ کار در فکر و ذهن​مان نهادينه نشده، کار را حتی اگر نفی نکنيم، ولی تنبلی را می​پرستيم.

Labels:

نوشته شده در 6:48 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|