راستش الان فيلم دستگيری دختر جوانی را ديدم به خاطر نقص حجاب استانداردش...

آنقدر عصبانی شدم که چيزی نوشتم، ولی خيلی راحت پاکش کردم. اگر ما از اين کارهای مسخره عصبانی شويم که جماعت جاعل پيروز شده​اند!

در کمال آرامش دنبال رقص​های معروف و تانگوهای آنلاين گشتم.

...

تمام اين کارها برای اثبات اين است که کسانی که قائل به تعريف جماعت از جاعليات​شان نيستند به جهنم می روند؟ به جهنم! بگذار بروند!

اين همه دزدی می​شود، خب بشود، اين همه در همه چيز زندگی مردم دخالت می​کنند، خب بکنند، اين همه دروغ بار ملت می​شود، خب بشود...

چرا بايد خودمان را بيخودی برنجانيم؟ واقعا برای چه؟

خب دارند همه زحمت دنيا را می​کشند تا ايران و ايرانی بدنام شود. خب بشود. به جهنم...

اين همه کار شده تا بچه​های اميدوار به زندگی به خاطر اقليتی از همه چيز بيزار بشوند. به جهنم، بشوند!

امروز را با يک طرح بحران ساز سر می​کنند، فردا با طرحی ديگر تا همه ما سرکار باشيم...چرا نکنند؟

....


All That Jazz


کار من و تو و او شده توجيه حرف اين يکی يا حمله به سخنان آن يکی. زندگی اين بود؟

همه ماجرا اين است که هر کدام از ما توانی داريم برای کمک به خودمان و ديگران. زيبايی بايد بميرد تا زشتی جايش را بگيرد و آن وقت اسمس را بگذارند ديانت؟ گمان کنم تحکيم زشتی​ها دنائت است.

ديروز همکارم روزنامه را دستش گرفته بود و عکس تذکر ماموران نیروی انتظامی به دختران را نشانم می​داد و می​گفت چطوری ممکن است همه چيز را به مردم تحميل کرد، لباس، سليقه ... گفتم چند وقت برو ايران، اينقدر خواهی آموخت که حد ندارد. البته به شرطی سوار قايق نبوده باشی.


بله، رعایت حجاب جزو قانون است، قبول! یعنی همه قانون رعایت شده و همین یک بندش عامل همه مشکلات است؟ به خدا زمانی شعور قدر و منزلتی داشت. چرا ریا و دروغ و دغل​کاری و ... را قانونی نمی​کنید؟ این​ها که عرف رایج مملکت ما شده؟


نه، نباید عصبانی شد. باید رقصید، باید شاد زیست. شادی دشمن هر پلیدی است.

برقصیم. بخندیم...

Labels: Tango