یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Friday, May 26, 2006
توهم بی‌تأثیری وبلاگ و ...
الان داشتم نوشته يک ماه پيش مسعود برجيان تنبل را در نقد وبلاگ​نويسان تنبل می​خواندم!
چند نکته نسبتا جالب به نظرم آمد.

اولا، مگر قرار بود با وبلاگ نويسی کانديدای خاصی برنده شود؟ مگر از قبل تعيين شده بود که چون تعدادی از وبلاگ​نويسان طرفدار دکتر معين هستند، پس همه طرفدار او شده​اند؟ نه! مساله​ای که هميشه در ذهن من بالا و پايين می​رفته، حساسيت حکومت در دوران هاشمی رفسنجانی به نويسندگانی است که حتی تيراژ کتاب​هايشان به پای تعداد خوانندگان وبلاگ​ها نمی​رسد! اگر حتی شمارگان سه هزارتايی کتاب فلان نويسنده عضو کانون نويسندگان برای خيلی از ما نازل محسوب می​شود، ولی گروه سعيد امامی همان را هم تحمل نمی​کرد!

قرار نيست ما با رسانه​هايمان انقلاب کنيم! همين که بمی​نويسيم، می​انديشيم، و ثابت می​کنیم که هستيم، کافی است.

وقتی بحث تعدد وبلاگ​های فارسی مطرح می​شود، خودم را با ارقام عجيب و غريب نمی​فريبم. وبلاگی که زنده است و نفس می​کشد و خواننده دارد چند تاست؟ چند نفر به اين پايبندند که ياد بگيرند و آموزه​های خود را در اختيار بقيه بگذارند؟ جدل کنند؟ تضارب آرا را زنده نگاه دارند و ...؟
در ضمن به مسعود تنبل هم خبر دهيد که وعظ بيخودی نکند و بعدش تنبلی!