یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Saturday, February 25, 2006
کوهی که دلم برایش خیلی تنگ شده
الان داشتم در بلاگستان ول می‌گشتم، در اینجا به این عکس بر خوردم. راستش گریه‌ام گرفت.

یاد روزهای دانشجویی‌ام افتادم که از کوچه ۱۴ گیشا پیاده مىرفتم دانشگاه و همه‌اش نگاهم به شرق بود که دماوند را از لابلای دود و غبار ببینم. وقتی باران مىٰ‌آمد و هوا تمیز می‌شد، تا مدت ها کیفم کوک بود، چون دماوند را به وضوح می‌دیدم. هر بار که از طریق هراز به شمال می‌رفتم، تنها نگرانی‌ام این بود که مبادا نبینمش. تفریح آن روزهای من هم تماشای عکس‌های هوایی اش بود. تماشای نقشه زمین شناسی‌اش، نگاه کردن به عکس‌هایی که کوه‌نوردان از جبهه‌های مختلفش گرفته بودند.

هنوز هم خوابش را می‌بینم. چقدر زیباست.

نوشته شده در 1:11 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|