یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Monday, September 13, 2004
دردم نهفته به...
ما ایرانی ها آدم های پیچیده ای هستیم. کدام قوم بشری را سراغ دارید که به اندازه ما به خودش دروغ گفته باشد؟
کدام گروه را سراغ دارید که اول زیر بار سپاه اشغالگر یونانی یا عرب و مغول برود، و بعد آنها را به را ه دیگری بکشاند و در خود حل کند؟
کدامین نژاد را می شناسید که که تا به این حد با خودش لج داشته باشد؟
یا اطلاعات من ضعیف است یا اصلا قوم دیگری به جذابی ایرانی ها بوجود نیامده است.
ما عاشق تحولیم ولی کوچک ترین تحول را در نطفه خفه می کنیم.
ما دنبال آزادی هستیم، ولی نمی خواهیم آزاد بمانیم.
ما خود را برترین می خوانیم، ولی ملاکی برای برتری مان نداریم.
به فرزندانمان می گوییم که دروغ نگویند، ولی به آنها راه های مختلف دروغ گفتن را می آموزیم.
مبلغ اخلاق نیکوییم، و از خودمان ناقض تر اخلاق، خودمان.
ما دردهای تاریخی زیادی داریم، و خواسته ایم خودمان را پشت افتخارات راست و دروغ پنهان کنیم.
نمی خواهیم خودمان را بازشناسیم و بپذیریم که معیوبیم و روز به روز بدتر می شویم.
آیا با این وضع، امیدی به آینده داریم؟ امید به چه؟